Die Aramese leër het die stad Samaria omsingel, en niemand kon in of uit die stad kom nie. Dit was 'n desperate situasie. Op die ou einde het die inwoners van honger begin sterf.
Vier melaatse mans wat onder kwarantyn geplaas is en buite die stadsmure moes bly, het na die Arameërs se kamp gegaan op soek na genade, en miskien kos en water.
Toe hulle egter daar aankom, het hulle agtergekom dat 'n skare engele die Arameërs deurmekaar gemaak het, en dat die leër toe sonder hulle kos, water, klere en skatte gevlug het.
Hierdie vier mans kon nie hulle geluk glo nie! Hulle het geëet, gedrink, hulle vodde klere vir nuwe klere geruil en van die skatte weggesteek waar hulle dit later kon kry.
Toe onthou hulle dat hulle eie mense in Samaria honger, dors, behoeftig, siek en sterwend was. Hulle het voor 'n dilemma te staan gekom: Hou ons hierdie alles vir onsself, of deel ons dit met diegene wat dit net so nodig soos ons het?
"Daarna sê hulle vir mekaar: 'Wat ons doen, is nie reg nie. Dit is 'n dag van wonderlike nuus en ons sê niemand daarvan nie!
As ons wag tot dit lig word, sal 'n onheil ons tref. Kom ons gaan en vertel dit by die paleis van die koning.'"
Jy sal iemand vandag ontmoet wat geestelik honger is, en wat hy of sy nodig het, is Jesus. As jy nie die Goeie Nuus met hulle deel nie, sal hulle dalk geestelik sterf.
Jy sê, 'Maar ek is skaam.' God het vier uitgeworpenes gebruik om die goeie nuus te gaan deel. As jy Hom toelaat, sal Hy jou ook vandag gebruik.
